Indruk

 

Vanuit de stilstaande streekbus

zie ik mijn oude liefde voorbij

flitsen op haar verroeste racefiets

vol in de wind die haar haren

naar achteren veegt langs dat

godinnenhoofd

 

haar bruine dijen verleiden

me nog steeds als ze steels

kijkend naar de chauffeur snel

voor de bus langs schiet met

haar breedste glimlach als

glijmiddel

 

ik herken haar gestaalde tactiek

waarmee ze mij in elke sprint

volleerd net op de meet klopte

haar gespleten tong uitstekend met

de appel waarin ik steeds weer beet

keer op keer

 

langzaam verdwijnt ze zo in de bocht

mij suf zwetend achterlatend met

een bus vol vreemden in mijn hoofd

 

én

 

de doldwaze gedachte aan haar zadel

waarop een glanzende afdruk van haar

haast almachtige bilpartij

 

Kees van Meel